Waarom Is Pinksteren Belangrijk?

In het Oude Testament was het Pinksterfeest een viering die 50 dagen na het Joodse paasfeest plaatsvond (Leviticus 23:16, Exodus 34:22). In het Nieuwe Testament kwam de Heilige Geest op de dag van Pinksteren krachtig op Jezus’ discipelen. Dit gebeurde na de dood en opstanding van Jezus Christus. Door de vervulling met de Heilige Geest waren de discipelen in staat om te spreken in vreemde talen (soms “tongen” genoemd) die ze niet hadden geleerd. De Heilige Geest zorgde dat ze het evangelie vrijmoedig gingen verkondigen aan de mensen die in Jeruzalem waren voor het Pinksterfeest (Handelingen 2).                             De gebeurtenissen die op de Pinksterdag in Handelingen 2 zijn verteld, hebben een aantal belangrijke gevolgen voor christenen van vandaag.

1. Aanwezigheid van Jezus bij ons                                                                                                                Na Zijn opstanding beloofde Jezus altijd bij de discipelen te zijn (Mattheüs 28:20). Toen verliet Hij hen en ging naar de hemel (Lukas 24:51). Echter, de Geest van Jezus (namelijk de Heilige Geest) kwam met Pinksteren op de discipelen en vervulde Jezus’ belofte om altijd bij de discipelen te zijn.

2. Het Evangelie voor alle volken                                                                                                            

Voordat Jezus kwam, moest je een Jood zijn om bij Gods volk te horen. Of je moest je bekeren tot het Jodendom, inclusief cultuur, gebruiken, tradities, enzovoort. De bovennatuurlijke verkondiging van het evangelie in andere talen op de dag van Pinksteren was echter Gods manier om krachtig te verklaren dat het evangelie voor alle volkeren, culturen en talen. Mensen uit elke cultuur of taal kunnen bij Gods volk horen. Ze hoeven zich niet te bekeren tot het Jodendom. Maar ze kunnen hun eigen cultuur trouw blijven en hun eigen taal gebruiken en toch een gelovige zijn. God roept nu alle mensen overal om zich te bekeren en het Evangelie te geloven (Handelingen 2:38-39).

3. Kracht om te getuigen                                                                                                                              

Vóór Pinksteren waren de discipelen nog steeds bang en ze verkondigden het Evangelie nog niet vrijuit. Maar Jezus had hun gezegd dat Hij zijn Heilige Geest zou zenden (Lucas 24:49, Johannes 14:16-18), zodat zij de kracht zouden krijgen om overal ter wereld getuigen te zijn van hun opgestane Heer Jezus Christus (Handelingen 1:8).                                                                                                                                                                        Vóór Pinksteren was de Geest niet afwezig. Hij was betrokken bij de schepping (Genesis 1:2) en bij het vernieuwen van Gods uitverkorenen zodat zij in Hem zouden geloven (Johannes 3:8, Titus 3:5). Maar met Pinksteren kwam de Geest veel krachtiger op Jezus’ discipelen. Hij woont nu in (en bekrachtigt) alle discipelen van Jezus vandaag (Efeziërs 1:13-14).                                                                                                                                                                             De komst van de Geest op Pinksteren en de specifieke gebeurtenissen van die dag waren een eenmalige gebeurtenis. Maar de Geest blijft aanwezig bij alle christenen. Daardoor kunnen ze anderen over Christus vertellen en het christelijke leven kunnen leiden.

4. De Heilige Geest en het effect van de Evangelieverkondiging 

De uitstorting van de Heilige Geest is ook op een andere manier tot zegen. Het was niet aan de apostelen te danken dat zoveel mensen zich bekeerden en in Christus Jezus gingen geloven. Geen enkele apostel of prediker of getuige van het Evangelie kan het hart van iemand anders veranderen. En iemand die het Evangelie hoort, kan ook zijn eigen hart niet veranderen. Maar de Heilige Geest gebruikt het Evangelie van Jezus Christus om nieuw leven te scheppen in mensen (Johannes 3:8). Als gevolg van dat vernieuwende werk van de Geest gaan mensen hun zonden erkennen en redding zoeken in Jezus Christus, die is gekruisigd en opgestaan van de dood.

5. We leven in de eindtijd                                                                                                                          

Nadat de Geest met Pinksteren was gekomen, stond Petrus op. Hij legde aan degenen die luisterden uit, wat de betekenis was van wat ze hadden gezien en gehoord. Zijn verklaring is vastgelegd in Handelingen 2:14-36. Kort gezegd zei hij dat de komst van de Geest de vervulling was van oudtestamentische profetie over wat er zou gebeuren als de Messias (Jezus Christus) aan het einde der tijden kwam. De verbazingwekkende gebeurtenissen van Pinksteren duiden het begin aan van het  einde van de wereld. Veel mensen denken over het einde van de wereld als iets in de verre toekomst. Maar in de Bijbel is het einde van de wereld (of de eindtijd) een lange tijdsperiode. Deze periode begint met de eerste komst van Christus 2000 jaar geleden en besluit met de wederkomst van Christus wanneer Hij terugkeert om de wereld te oordelen.                                                                                 

Alles tussen de eerste en de tweede komst van Christus wordt beschouwd als de eindtijd. De komst van de Geest met Pinksteren was een teken dat het einde van de wereld komt.